หนังโป๊ก็เป็นสื่อที่มีประโยชน์นะ

บทความนี้อยากจะชี้แจงวัตถุประสงค์เพื่อชี้ให้เห็นว่า ในพื้นที่คลิปโป๊ที่เย็ดกันซึ่งเป็น ส่วนหนึ่งของวัฒนธรรมประชานิยม (popular culture) สามารถศึกษาเรียนรู้และ วิเคราะห์ข้อมูลได้เช่นเดียวกับผลผลิตทางวัฒนธรรมประชานิยมในรูปแบบอื่น บทความนี้จะนำเสนอสถานภาพสะท้อนและทบทวนให้เห็นถึงข้อถกเถียงในแง่มุมของการศึกษาคลิปโป๊ที่เย็ดกัน ซึ่งมิใช่เป็นการศึกษาในลักษณะบทความวิจัย กล่าวคือ บทความนี้จะมุ่งเน้น ไปที่การวิเคราะห์คลิปโป๊ที่เย็ดกันโดยอาศัยมุมมองเชิงวิพากษ์ (critical approaches) เป็นหลัก อันได้แก่ มุมมองด้านสตรีนิยม วัฒนธรรมศึกษา เพศสถานะศึกษา เป็นแนวทางในการวิเคราะห์ ซึ่งจะแสดงให้เห็นถึงหน้าที่ และมุมมองที่แตกต่าง ไปจากยุคการศึกษาคลิปโป๊ที่เย็ดกันในมิติด้านโครงสร้างหน้าที่ของสื่อ (functionalism) เช่น การศึกษาประเด็นเรื่องการใช้ประโยชน์และความพึงพอใจจากคลิปโป๊ที่เย็ดกัน การ ศึกษาทางจิตวิทยาแบบผลกระทบจากการใช้คลิปโป๊ที่เย็ดกัน (impact theory) เช่น การ ตั้งคำถามว่า สื่อโป๊ทำให้เกิดพฤติกรรมเลียนแบบ หรือเป็นผลบวกด้านจิตบำบัด และแบบแนวคิดบรรทัดฐาน (normative theory) เช่น การพิจารณาสื่อโป๊ว่า ทำให้เกิดความเบี่ยงเบนไปจากบรรทัดฐานของสังคมที่กำหนดเรื่องเพศวิถีของ มนุษย์เอาไว้ การวิเคราะห์องค์ประกอบคลิปโป๊ที่เย็ดกัน (elements of porn) เป็นการ วิเคราะห์ในแนวทางเดียวกันกับการวิเคราะห์ภาพยนตร์ โดยใช้กรอบทฤษฎีเชิง วิพากษ์เข้ามาอธิบายปรากฏการณ์ที่เกิดขึ้น สามารถชี้ให้เห็นได้ว่า รหัสความหมาย ในแต่ละองค์ประกอบที่อยู่ในคลิปโป๊ที่เย็ดกันแสดงให้เห็นถึงการเป็นพื้นที่ต่อสู้ เช่นเดียวกับวัฒนธรรมประชานิยมในรูปแบบอื่น เอกสารพวกนี้เราได้อ้างอิงมาจากบุคคลที่มีความสามารถที่ได้ยกตัวอย่างมาดังนี้
นิธิ เอียวศรีวงศ์ (2545), ว่าด้วยเพศ ความคิด ตัวตน และอคติทางเพศ: ผู้หญิง เกย์ เพศศึกษา และกามารมณ์, กรุงเทพฯ: มติชน.
ปิยะพงษ์ อิงไธสง (2562), หนังโป๊เกย์ญี่ปุ่น: การประกอบสร้างความหมายความเป็น “เควียร์” และการอ่านความหมายของผู้ชม,
วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต สาขาสื่อสารมวลชน คณะวารสารศาสตร์และสื่อสารมวลชน มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์
วชิราธร ภุมรินทร์ (2551), ปัจจัยที่มีผลต่อการปราบปรามสื่อลามกอนาจารบนอินเทอร์เน็ต: ศึกษาเฉพาะกรณีสำนักงานเทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสารสำนักงานตำรวจแห่งชาติ, วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต สาขาการบริหารงานวัฒนธรรม คณะสังคมสงเคราะห์ ศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
สุระ ศรีศศิ (2550), แบบแผนการบริโภคสื่อทางเพศของผู้ชายและผู้หญิง, วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต สาขาสื่อสารมวลชน คณะวารสารศาสตร์และสื่อสารมวลชน มหาวิทยาลัย ธรรมศาสตร์. และคนอื่นอีกมากมาย